Christine Nöstlinger – Lollipop İncelemesi

Yaşamımın birçok açıdan belki en mutlu değil ama en hareketli, en yorucu ve en çok şey öğrendiğim dönemi doktoramın ders dönemiydi. Aralıksız uçak yolculukları, yetiştirilmesi gereken raporlar, işimin sorumlulukları derken kendime zaman ayıramadığım ama inanılmaz deneyimler kazandığım bir zamandı.

Çocuk edebiyatıyla da derinlikli bir biçimde tanışmam her hafta en az üç kitap incelemesi teslim ettiğim bu araya denk geliyor.

Dünya çocuk yazının en seçkin yapıtlarıyla karşılaştığım Ankara Üniversitesi’nde incelediğim romanlardan biri de Christine Nöstlinger’in Lollipop kitabıydı. Hatta bu incelemeyi Maiotik‘te de yayımladım.

Christine Nöstlinger Kimdir?

Christine Nöstlinger, 1936 yılında Avusturya’da dünyaya gelmiş bir çocuk kitabı yazarı. Çağdaş çocuk yazının en önemli isimlerinden olan Nöstlinger, Pippi Uzunçorap gibi unutulmaz yapıtların yazarı Astrid Lingren anısına verilen ve çocuk yazının en prestijli ödüllerinden kabul edilen Astrid Lingren Ödülü’nün de sahibi.

Yaşamı boyunca sanata ilgi duyan Nöstlinger aslında çocukken asi ve sinirli bir çocukmuş. Ardından duygularını sanatla ifade etmeye başlamış ve yüksek okulu bitirdikten sonra grafik sanatları okumuş. Yapıtlarındaki resimlemenin niteliğini de açıklayan bu özelliği onun yapıtlarını görsel açıdan da tamamlamasını sağlayacak önemli bir özelliği olarak ön plana çıkmış.

Sayısız ödülün sahibi olan, televizyon ve radyo programları da dahil olmak üzere geride çocuk yazını ile ilgili onlarca iş bırakan Nöstlinger 2018 yılında aramızdan ayrıldı. Ancak Lollipop yazarının ölümünden sonra bile değerini ve popüleritesini korumayı başaran klasik olmaya aday bir çocuk yazını yapıtı olmayı başardı.

Lollipop Kitabının Özeti

Lollipop kitabının özeti şöyle: Anlatı, adını Lollipop olarak değiştirmeye karar veren bir çocuk ile başlar. Bu her açıdan çarpıcıdır. Kitap çocuğun ismi dahil her şeyi kendi seçtiği bir dünyaya doğması gerektiğini sezdirir. Öğretmenleri kahramanımızın bu fikrini saçma bulur ve sim değişikliğine karşı çıkarlar. Ancak kahramanımız eski ismiyle seslenildiğinde asla tepki vermeyerek adını Lollipop olarak herkese kabul ettirir.

Lollipop, arada yaramazlık yapan küçük yalanlar söylryrn bir çocuktur. Hepimizin çocukluğu gibidir yani. Bu sayede de çocuk okurlar kahramanlar rahatlıkla özdeşim kurabilirler. Çünkü kahraman kusursuz biçimlenmemiş hatalarıyla bir birey olarak aynı çocuk okurun kendisi gibi ele alınmıştır.

Olumsuz davranışlar sergilese de sonuçlarının sorumlulupunuher zaman alır Lollipop. Christine Nöstlinger, Lollipop aracılığıyla parmak sallayarak değil sezdirerek gösterir doğruları.

Çocuk gelişiminde ebeveynlerin çocuklara hata yapacak alanlar da sağlaması gerektiği belirtilmektedir. Bu açıdan bu kurala uyan ebeveynlerin çocuklarının özerk benliklerini geliştirmek, düşüncime sorumluluğunu üstlenmesi sağlamak için de Lollipop kitabını çocuklarına alabilecekleri söylenebilir.

Nasıl ki hastaneye gittiğimizde yanlış ilaçlar içmiyorsak ya da zararlı besinler tüketmiyorsak çocuklarımızı kitaplarla karşılaştırırken de düzeye uygun nitelikli kitaplarla karşılaştırmamız gerekmektedir. İnsan ruhu da bedeni kadar önemlidir.

Özetle Christine Nöstlinger’in Lollipop’u ortaokul dönemindeki her çocuğa gönül rahatlığıyla armağan edilebilecek ve sonradan üzerine konuşabilecek harika bir yapıt.